Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Αύγουστος, 2017

Χτυπά η φύση την καμπάνα για τον Τραμπ;

Εικόνα
Ο Ντόναλντ δεν αστειευόταν με όλα. Κάποιες υπερβολές ή μεγαλοστομίες του ή εθνολαϊκίστικες κορώνες φαίνεται πως τις εννοούσε. Από την ανάληψη των καθηκόντων του, επέδειξε επιθετικές τάσεις σε βάρος μιας σειράς δραστηριοτήτων και πρωτοβουλιών που στοχεύουν στον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής. Πριν τρεις μήνες, ανακοίνωσε την απόσυρση από τη Συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή (δέσμευση των ΗΠΑ για μείωση των εκπομπών  έως το 2025). Παρά την διεθνή κατακραυγή, ο Τραμπ δεν συγκινείται ιδιαίτερα από τα 650 εκατομμύρια τόνους διοξειδίου του άνθρακα που αναμένεται να κοστίσουν στην ανθρωπότητα οι αντιπεριβαλλοντικές πολιτικές του. Γι' αυτό, τον Αύγουστο προέβη στη μείωση των περιβαλλοντικών κανονισμών για τα κυβερνητικά κατασκευαστικά προγράμματα σε περιοχές ευάλωτες στις πλημμύρες στο πλαίσιο υλοποίησης της πρότασής του για επισκευή των παλαιών υποδομών. 

Το Grexit πήγε θάλασσα!

Εικόνα
Είσαι νέος άνθρωπος, έχεις δουλειά, έχεις ψηφίσει μία φορά Αλέξη Τσίπρα και είπες και όχι στο δημοψήφισμα του Ιουλίου του 2015. Έκτοτε, βιώνεις την πραγματικότητα του Σύριζα με τις γνωστές κυβιστήσεις και την επικοινωνιακή αγιοποίηση κάθε μνημονιακής συμμόρφωσης. Το γνωστό πολιτικό αφήγημα περί "διαφορετικότητας" στην εφαρμογή των μνημονίων με το ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς είναι καθεστώς. Τί επεφύλασσε, ωστόσο, το φετινό καλοκαίρι σε αυτόν τον κλασσικό τύπο; Είναι δυνατόν να συζητάει Έλληνας, στην Ελλάδα του 2017, σε ξαπλώστρα για την δραχμή; Κι όμως, το Grexit πήγε θάλασσα. Ούτε μία ούτε δύο αλλά τρεις παρέες νεοελλήνων συνάντησα σε διαφορετικούς τόπους, οι οποίες συζήτησαν για τουλάχιστον πέντε λεπτά το ζήτημα του Grexit και της δραχμής, ενώ άραζαν σε  ξύλινες ξαπλώστρες (τις καλές με τα λευκά χοντρά στρώματα). Από τα συμφραζόμενα συμπέρανα ότι πρόκειται για ανθρώπους με δουλειά και οικογένεια που απλώς τα φέρνουν βόλτα.

Ο Νεϊμάρ, το Ποδόσφαιρο και η μόνη προοπτική για την Ελλάδα

Εικόνα
Χωρίς πρόθεση ειρωνείας αλλά με διαπιστωτικό ύφος ξεκαθαρίζω ότι η κομμουνιστική προσέγγιση του ποδοσφαίρου με αναλύσεις "τόσα εκατομμύρια επειδή κλωτσάνε μια μπάλα, ενώ θα μπορούσαν να σωθούν χιλιάδες νοικοκυριά", δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα. Το επαγγελματικό ποδόσφαιρο έχει αλλάξει εδώ και δεκαετίες και τα ποσά που παίζουν στην αγορά είναι αυτά που ακούμε και ταραζόμεθα.  Η μεταγραφή του Νεϊμάρ στην Παρί Σεν Ζερμέν κόστισε 222 εκατομμύρια ευρώ, τα οποία πληρώθηκαν "ντούκου" με επιταγή ημέρας, διότι πρόκειται για πληρωμή ρήτρας. Υπενθυμίζω συνοπτικά ότι τα προηγούμενα χρόνια η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ξόδεψε 104 εκατομμύρια ευρώ για να αποκτήσει τον Πολ Πογκμπά, η Ρεάλ Μαδρίτης 92,5 εκατομμύρια για τον Γκάρεθ Μπέιλ και παλιότερα 89 εκατομμύρια για τον Κριστιάνο Ρονάλντο. Με μια γρήγορη αναδρομή μαθαίνεις ότι η Μπαρτσελόνα κάποτε με 14,5 εκατομμύρια πήρε τον Ρονάλντο - τον φαινόμενο - ενώ η Νιούκαστλ με μεταγραφή-ρεκόρ για τους Άγγλους αγόρασε 16,7 εκα